يه كسي يه چيزي توي دفتر خاطراتم نوشته بود كه هر چي ازش يادمه مي گم ....... مرگ ما تولد فرزند پاكي است ....... پس به پاكي اين غروب يادت را هرگز فراموش نمي كنم و به آن فرزند مي سپارم .......... البته شبيه اون شد ....... اين نشون دهنده ويژگي زايايي زبانه ......... يا شايد هم نا به جايي ...... الان دقيقا خاطرم نيست .......
